zaterdag 31 oktober 2009

Exact één jaar geleden...

... was mijn kamer helemaal leeg en de auto helemaal vol, werd ik thuis uitgewuifd, moest een paar keer slikken en reed naar Hamburg. Het lijkt lang geleden. (bartje en Joris, nog eens heel erg bedankt om me toen hierheen te vergezellen.)

We hebben vandaag al een glas wijn gedronken op "één jaar Hamburg voor Liesbet" en zodadelijk drinken we er nog eentje op de volgende jaren.

dinsdag 27 oktober 2009

Oef!

Ik heb de ambassade een ander document van de Duitse staat gestuurd (waarop staat waar ik aangemeld ben en niet wat mijn nationaliteit is) en dat scheen genoeg te zijn :-)

Ik ben nu dus officieel aangemeld - net geen jaar nadat ik aangekomen ben... Foei. En nu maar afwachten of ik uitgenodigd wordt op chique recepties-met-de-belgische-minister-van-iets of knusse friet-met-stoofvlees-feestjes of gezamelijk brabanconne-zing-stondes.

En vooral dringend een paspoort aanvragen, zodat ik niet nog een keer met een ongeldig paspoort op de luchthaven sta.

dinsdag 20 oktober 2009

Vreemd

Om mijn dossier bij de Belgische ambassade in orde te maken, hebben ze nog een kopie van mijn identiteitskaart nodig, en een document van de Duitse overheid dat bevestigt dat ik Belg ben.

Euh?

Is een kopie van mijn identiteitskaart niet genoeg bewijs? Of zou het niet logisch zijn dat de Belgische ambassade gewoon weet dat ik Belg ben? Hebben ze daar echt de Duitse overheid voor nodig?

zondag 18 oktober 2009

Zondag in Hamburg

Een typische zondag in Hamburg begint met een uitgebreid ontbijt, kaas en worst voor de man des huizes, chocoladekorreltjes en choco voor de vrouw. En beide eten graag een boterham met uit Vlaanderen geïmporteerde speculaaspasta.

Bemerkt ook het ronde brood in het midden: ik heb mijn eerste zelfgebakken brood gemaakt! Rozijnenbrood, het rook zo lekker dat ik niet het geduld had om eerst de camera te halen en dan pas te proeven.


Na het ontbijt wordt er dan eerst geskypet met Nieuw-Zeeland, en wanneer Nieuw-Zeeland gaat slapen, gaat Hamburg naar de fitness. Eerst de speculaaspasta er weer af sporten en dan uitgebreid sauna en platte rust met de krant. Terug thuis hebben we dan weer honger, en dan eten we warme Pflaumenstrudel,

terwijl we "Sendung mit der Maus" kijken.
De "Sendung mit der Maus" is een kinderprogramma, maar de gemiddelde leeftijd van de kijkers schijnt bij 39 te liggen - vooral omdat ouders en grootouders meekijken met de kinderen natuurlijk. Maar het is echt ook voor volwassenen nog leuk: elke aflevering wordt er "iets ingewikkelds" uitgelegd op kindermaat, maar zonder kinderachtig of overdreven sensationeel te doen. Vaak gaat het over hoe dingen gemaakt worden en wordt er uitgebreid en met vertraagde beelden getoond hoe het productieproces werkt - volgens mij zeker goed om kleine kindjes tot ingenieursstudies te motiveren. En voor afgestudeerde ingenieurs is het ook nog leuk, want wij proberen zo snel mogelijk te raden wat er deze keer gemaakt wordt - dat vertellen ze namelijk niet elke keer in het begin. Vandaag heb ik zo geleerd hoe een fietsketting precies gemaakt wordt! Dat begint dan met grote machines die de verschillende stukjes van zo'n kettingdeeltje maken, maar het gaat ook over metaal harden door verhitting en afkoeling, over schuren met zand en olie, over hoe die ketting uiteindelijk machinaal in elkaar gezet wordt,...

Maar TV kijken blijft beperkt tot Sendung mit der Maus, daarna moeten de huishoudelijke klussen gebeuren. Falk repareert fietsen of vijst een nieuw Ikea-krukje in elkaar (zodat ik ook aan de bovenste plank van de kast kan), en ik schilder het nieuwe kruidenrekje en krukje in een leukere kleur.

En joepie, daarna is het weer tijd voor eten - deze keer het avondeten.
En als tussendoor ook het eten van morgen al klaargemaakt is en de was opgehangen, blijft nog een beetje avond over, en daar ga ik nu van genieten.

maandag 5 oktober 2009

Crisis

Het volledige research-instituut van Philips in Aken wordt gesloten. Dat nieuws kwam als een donderslag bij heldere hemel, en dus mogen 270 andere voornaam.achternaam@philips.com-mensen vanavond aan hun familie uitleggen dat ze over 6 maand wellicht werkloos zijn. Dan lijkt "de crisis" plots erg dichtbij.