Die laatste twee zijn onontbeerlijk: de Zweden hebben namelijk ons cantus-concept geperfectioneerd - ze voegen er eten aan toe! Tussen het gehaktballen (Kötbullar), ingelegde haring, aardappelen met peperroom en rivierkrabben eten door, wordt er gemeenschappelijk gezongen en ge-ad-fundum-ed. Skål!
Maar vandaag is de Zweedse fase weer voorbij natuurlijk, ik voel me lekker eventjes mee Duitser met de vierende voetbalfans. Hup hup Basti, Poldi, Müller, Özul,... Dat is dus wel interessante gewaarwording, supporteren voor een land dat wint :-) Al kan je het bij de spelers na de wedstrijd amper hooguit aan een bescheiden glimlach merken - waar sommige andere naties niet kunnen zwijgen over hoe goed ze gespeeld hebben, stellen de Duitsers zich nog meer underdog en bescheidener op dan je van de cliché-Vlaming verwacht. Twee goals tegen Engeland in 3 minuten en dan het interview achteraf: "Ja, mijn twee goals, tja, ik kon daar niet aan doen, de pas werd me echt in de voeten geschoven door mijn collega XXX, en ja, ik heb dan gegokt of ik links of rechts ging spelen, en tja, de keeper koos dan helaas, nu ja, goed voor ons, de foute kant, maar ja, het had ook fout kunnen gaan. En ja, we gaan nu vooral niet euforisch doen, we concentreren ons op de volgende wedstrijd."
De fans doen minder beheerst, zo zag de "public viewing" in Hamburg er vandaag uit:
en dit soort auto's toetert vrolijk door de straat:
Wort des Tages: (jaja, die rubriek wordt weer eens gereanimeerd) exen - ad fundum drinken; schlaksig - slungelig (denk ik, maar Markus gaat me verbeteren als het niet klopt)
