Anders

Een dikke week geleden (zonnen op de trappen van bartjes werk in Nieuw-Zeeland):
Twee dagen geleden (bibberen in de sneeuw in Duitsland):

Maar sneeuw is ook leuk: Falks neefjes hadden een iglo gebouwd

waar ik ook in mocht
en daarna gingen we sleeën!

Losse weetjes over Nieuw-Zeeland

* Wist je dat in Nieuw-Zeeland alles omgekeerd is? Ze rijden er links, in het Zuiden is het kouder dan in het Noorden en de slotjes van de toiletten draaien de andere kant op. Vooral dat laatste is echt wennen.

* Fietsers en voetgangers worden in Nieuw-Zeeland voornamelijk als hinderlijke obstakels beschouwd. Voor fietsers geldt: "die bastards betalen geen belasting op benzine en dragen dus niet bij aan het aanleggen en onderhouden van wegen (wat met de opbrengst van die belasting gebeurt), dus hebben ze ook geen rechten". Voor voetgangers geldt: "als je te voet gaat, heb je tijd te veel. Dus kan het geen kwaad dat je nog wat langer moet wachten". Dus zijn er op veel kruispunten maar 3 zebrapaden in plaats voor vier: die voetganger kan toch wel drie keer wachten tot het groen wordt voor hem, hij heeft toch tijd te veel. Als er überhaupt als zebrapaden zijn. Op een druk rond punt heb ik toch wel ongeveer 10 minuten nodig gehad voor ik me tussen het verkeer durfde wagen om de straat over te steken. Daarbij is mijn zonnebril dan ook nog op de grond gevallen en voor ik terug kon gaan om hem op te rapen, was hij in 749 stukjes versplinterd :-( De universiteit ligt ook aan een 4-baans-straat, waar blijkbaar gemiddeld één student per jaar overlijdt na aangereden te zijn. Dat schijnt "collateral damage" te zijn. Bon, ze zullen niet allemaal op het groene licht gewacht hebben, maar er zijn zo weinig verkeerslichten en het duurt altijd zo lang voor ze groen worden, dat ik er wel begrip voor kan opbrengen...

* Er zijn drie soorten kiwi's: kiwifruit, kiwivogel en kiwimens. Kiwifruit is welbekend, kiwimens zijn gewoon de Nieuw-Zeelanders zelf. Kiwivogel is die vogel die niet kan vliegen. Er zijn een paar van die niet-vliegende vogels, die met man en macht verdedigd worden tegen uitsterven. Erg lastig, nu er zoogdieren rondlopen in Nieuw-Zeeland, die er niet waren toen de vogels besloten zo lui te worden dat ze alleen nog op de grond rondscharrelen. Er wordt enorm veel moeite geïnvesteerd om ze toch in leven te houden: zo worden kiwi-eieren door vrijwilligers verzameld op de plekken waar kiwi's in het wild leven, dan worden ze uitgebroed en worden de jonge vogeltjes naar een hermetisch afgesloten en zoogdieren-vrij eiland gebracht waar ze opgroeien. Als ze groot genoeg zijn, wordt er dan weer een legertje vrijwilligers ingezet om de beestjes te vangen en weer naar hun geboortebos te brengen. Volwassen dieren overleven namelijk wel, maar eitjes en jongen niet. Een zoologe die we ergens als gids hadden was de enige die een beetje twijfel had over hoe lang dit moest volgehouden worden: "these birds are so stupid, they are doomed to become extinct."

* Behalve die ene zoologe lijkt wel iedereen overtuigd van de jihad tegen de geïmporteerde dieren. In het bijzonder ratten en opossums (een soort buideldier, ongeveer zo groot als een kat) moeten het daarbij ontgelden. In souvenirwinkeltjes kan je handschoenen, navelwarmers (ja echt, ik weet ook niet wie dat verzonnen heeft) en sjaaltjes uit opossum-vacht kopen onder motto "alles voor ons vaderland!".

* In Nieuw-Zeeland krijgt iedereen hetzelfde pensioen, onafhankelijk van wat voor werk je voordien gedaan hebt en hoelang je gewerkt hebt. (Er is wel een minimum aantal jaar nodig en het is verschillend voor alleenstaanden en koppels.)

* Als je Nieuw-Zeelands brood in een papieren broodzak steekt, wordt de zak snel bijna doorzichtig van de vetvlekken. Ze doen er precies veeeel meer boter in dan de doorsnee Europese bakker.

* Kiwi's zijn geen doetjes. Zo zijn er weinig huizen met verwarming en nog minder huizen met isolatie. Brrr in de winter...

* Nieuw-Zeeland is het land van de "extreme sporten": skydiven, bungeejumpen,... We werden zo elke morgen gewekt met ijselijke kreten van de mensen die van de skytower sprongen (hoogste toren van het Zuidelijk halfrond en de overbuurman van bartjes appartement). Het is weer wat anders dan een haan, maar misschien ga ik die ochtendlijke kreten nog wel missen als ik weer in mijn Hamburgse bed lig.

Koken in Nieuw-Zeeland

't Is niet omdat ik op vakantie ben, dat er niet gekookt wordt - een lichte kookverslaving heb ik namelijk intussen wel.
En vermits zeevruchten hier ongelooflijk goedkoop zijn, spelen we daar dan maar een beetje mee. Zo was er mosselen (1,75 euro per kilo) met (oven)friet in de jeugdherberg. Blijkbaar toch niet echt de standaard hier, want we hadden een beetje bekijks.
En gisteren was er dan een snel pastaatje met Sint-Jacobsschelpen (4 euro per 12 stuk).


Dit is trouwens het tafel-concept in Auckland:


Bijna tijd om te gaan slapen hier, maar ik moet nog 10 minuutjes wakker blijven tot mijn meergranenbrood klaar gebakken is voor het ontbijt van morgen...

Hup hup Yanina!

Omdat we nu eenmaal toch in de buurt waren, zijn we vanop de heuvel naast het stadium even gaan supporteren.
En terwijl Steve echt is gaan kijken, zijn wij dan verder boompjes gaan kijken.

Belgians on Belgian street

Intussen huisvest bartjes appartement al een hele kolonie Belgen: behalve Steve (die er officieel woont), heeft ook Jan Frederik zijn matje al een poosje in de living uitgerold. Falk en ik hebben ons in twee andere hoeken van de woonkamer geïnstalleerd. Hoewel er nog 4 vierkante meter vloer vrij blijft en de wachttijd voor de badkamer zelden langer dan een half uur is, hebben bartjes mama en papa toch besloten op hotel gegaan.

De hele belgische bende trok een paar dagen geleden al naar een belgisch biercafé hier, waar de arme serveerster met haar mond vol tanden stond toen we wilden weten of de "belgian waffels" nu eigenlijk brusselse wafels, luikse wafels of beslagwafels waren. Falk glimlachte haar bemoedigend toe "those belgian gourmets, you know..." (Het waren trouwens opgewarmde platte wafels, volgende keer gaan we weer bij de crocantino in Leuven halen.)

Ook de volgende dag lieten we ons vooral leiden door onze smaakpapillen en trokken we met z'n allen naar Waiheke Island: bekend voor zijn wijnbouw en olijfolies. Op naar de ferry dus, met achter ons de skyline van Auckland,

voor ons een mooi groen eilandje...We hadden voor het "verwende-toeristen-pakket" gekozen om het eiland te verkennen en werden dus aan de boot verwelkomd door de chauffeur die ons met zijn gammele minibus ("I'll leave the door open, it's like air conditioning") rondreed. Onderweg passeerden we tot onze verbazing "Belgium street" en "Ostend". Volgens de chauffeur was dat genoemd naar de werelberoemde belgische zanger Oscar Natzka en hij vond ons duidelijk ongelooflijke cultuurbarbaren en landverraders toen bleek dat we Oscar Natzka niet kenden. Terug thuis bleek Wikipedia Oscar Natzka wel te kennen, maar die mens schijnt Nieuw-Zeelander geweest te zijn en niks met België te maken te hebben. Wat dan wel de reden is, hebben we tot nog toe nog niet kunnen achterhalen.

Maar het eigenlijke doel van het tripje was niet straatnamen fotograferen, maar wel wijngaarden bezoeken. Dus hebben we drie wijngaarden en een olijfpresserij gezien en vol concentratie 12 wijnen en 8 olijfolies geproefd. Daar kwamen we trouwens ook weer locals tegen die België kenden ("Oh yes, my brother lives in Ichtegem" of "I brought this bottle of Duvel with me after I spent some time in Huy").

En dan nog een paar fotootjes van de mensen die wat minder tijd verspillen aan het blogschrijven dan ik: bartje en liesbet zijn goed gezind:
Jan Frederik heeft een grote vis gevangen:
en Steve weet gelukkig altijd de weg naar huis nog ('t is naar rechts).
(En Falk maakt de foto's, maar Jan Frederik eist ook copyright op voor diegene die hij gemaakt heeft.)