In het donker

Hoera, na drie maanden heb ik eindelijk gordijnen! Niet helemaal juist: gordijnen had ik al de hele tijd, maar ze lagen in de kast. Hun verduisterende werking is dan beperkt. In het begin hier was het 's morgens nog donker en lagen mijn prioriteiten eerder bij het inrichten van de woonkamer en keuken, maar zo langzaam begon ik toch te verlangen naar een donkere slaapkamer.

Maar daarvoor zijn gordijnstangen nodig, en ringetjes, en vooral gaatjes in het plafond: eigenlijk was ik gewoon bang dat mijn boor het plafond niet zou inraken en had ik geen zin om onder al het vallend stof te proberen een recht gat te boren. Maar afgelopen zaterdag had ik hulp van Sophie die de stofzuiger vasthield terwijl ik boorde. Met dank aan mijn nieuwe ijzerzaag hingen de gordijnrails in de juiste maat vrij snel op. Vol moed heb ik zondag dan verder geboord om eindelijk eens wat fatsoenlijke verlichting op te hangen. Helaas had ik toen geen stofzuiger-buddy meer, maar een sjaal helpt ook.

De badkamerlamp heeft vrijliggende elektrische draden, de ganglamp hangt met 1 vijs vast in plaats van drie omdat ik te bang was om kabels in het plafond te doorboren en de slaapkamerlamp heb ik drie keer los en vast gevezen omdat het telkens niet werkte (dat bleek eraan te liggen dat ik de zekeringen uitgezet had voor ik begon te boren). Ik denk dat professor Belmans mijn punten zou herzien als hij me had bezig gezien, maar ik ben supertrots :-)

En tot slot nog even sluikreclame voor de Uneoboor van Bosch, die echt geweldig is. Als je op zoek bent naar nieuwe boor / klopboor / elektrische schroevendraaier: ik kan hem absoluut aanbevelen. Licht, erg krachtig en zonder snoer. Anders was het mij ook niet gelukt om met mijn 1,638 meter gaatjes in het plafond te boren: ik kon er zelfs met trapje enkel aan door me op de toppen van mijn tenen helemaal uit te strekken.