Vrijdagmiddag rinkelde op het werk mijn telefoon. De man aan de andere kant van de lijn sprak Duits, maar ik hoorde aan het accent meteen dat hij Nederlander was en dat het Duits spreken hem niet zo vlotjes afging. Vermits het gesprek langer dan een paar zinnen ging duren, stelde ik voor verder in het Nederlands te telefoneren. Vond hij prima, dus de rest van het gesprek was in het Nederlands.
En na een paar minuten, gaf hij mij het toch wel mooie compliment "dat mijn Nederlands al erg goed was".
Toch wel iets om trots op te zijn, he?
(Op mijn antwoord dat het dan ook mijn moedertaal was, heeft hij niet gereageerd.)
Een update, eindelijk...
10 jaar geleden
2 opmerkingen:
Let goed op! Hier is de eerste commentaar met m'n nieuwe blog adress.
Groetjes, Maja :0)
hij mag zich gelukkig prijzen dat jij zo goed Nederlands kan, ik moet mijn collega's in het prachtige Jean-Marie-pfaffers aanspreken en schrijven
Nu, je Nederlands begint wel al te verduitsen en de gemiddelde hollander verstaat maar 75% van wat wij zeggen, dus zijn verwarring was wel te verstaan :P
kusje Ine
Een reactie posten