Eigenlijk heb ik al 10 dagen zwangerschapsverlof, maar vorige week was ik vooral in Leuven en dat voelt dan toch eerder als vakantie. Maar deze week ben ik gewoon thuis - met het vooruitzicht dat ik de komende 7 maand niet meer ga werken. Liesbet is huisvrouw!
Voor wie 7 maand wel ongelooflijk lang vindt: naar Duitse normen is het erg kort, maar dat leg ik in een volgende post wel eens uit. In elk geval: ook het zwangerschapsverlof begint hier vroeger dan in België, namelijk 6 weken voor de uitgerekende datum. Je moet niet thuisblijven, maar je mag wel. Ik heb nog wel overwogen nog iets langer te werken, maar het is erg ongebruikelijk. Eén collega bij Philips heeft nog een paar weken langer gewerkt, omdat zij zelf nog maar pas in Hamburg woonde en haar man nog niet en ze geen zin had om zes weken lang in haar eentje thuis te zitten. De personeelsdienst was echter allesbehalve blij met haar ("zoiets hadden we nog nooit, we kunnen dat niet SAP ingeven") en het werd bij veel collega's ook op onbegrip (en dat is vriendelijk uitgedrukt) onthaald.
Op basis van haar ervaringen heb ik dan maar besloten dat ik niet de stoere Belg ga proberen uit te hangen en me netjes integreer.
En eerlijk gezegd, het is natuurlijk wel ergens prettig om nog een keer zes weken te kunnen uitslapen en tijd te hebben om alles voor te bereiden.
Vermits ik wist dat ik nu nog zes weken tijd ging hebben, hebben we eigenlijk ook nog niet bijster veel voorbereid. Gisteren ben ik dus maar begonnen met een todo-lijstje. Hm, dat werd iets langer dan gedacht. Ik zit aan bijna 100 puntjes op de lijst... Niet enkel voor de baby, maar ook wel voor de trouw enzo. Eens kijken hoeveel ik er nog klaar krijg, voor het hier definitief voorbij is met de rust.
Voor wie 7 maand wel ongelooflijk lang vindt: naar Duitse normen is het erg kort, maar dat leg ik in een volgende post wel eens uit. In elk geval: ook het zwangerschapsverlof begint hier vroeger dan in België, namelijk 6 weken voor de uitgerekende datum. Je moet niet thuisblijven, maar je mag wel. Ik heb nog wel overwogen nog iets langer te werken, maar het is erg ongebruikelijk. Eén collega bij Philips heeft nog een paar weken langer gewerkt, omdat zij zelf nog maar pas in Hamburg woonde en haar man nog niet en ze geen zin had om zes weken lang in haar eentje thuis te zitten. De personeelsdienst was echter allesbehalve blij met haar ("zoiets hadden we nog nooit, we kunnen dat niet SAP ingeven") en het werd bij veel collega's ook op onbegrip (en dat is vriendelijk uitgedrukt) onthaald.
Op basis van haar ervaringen heb ik dan maar besloten dat ik niet de stoere Belg ga proberen uit te hangen en me netjes integreer.
En eerlijk gezegd, het is natuurlijk wel ergens prettig om nog een keer zes weken te kunnen uitslapen en tijd te hebben om alles voor te bereiden.
Vermits ik wist dat ik nu nog zes weken tijd ging hebben, hebben we eigenlijk ook nog niet bijster veel voorbereid. Gisteren ben ik dus maar begonnen met een todo-lijstje. Hm, dat werd iets langer dan gedacht. Ik zit aan bijna 100 puntjes op de lijst... Niet enkel voor de baby, maar ook wel voor de trouw enzo. Eens kijken hoeveel ik er nog klaar krijg, voor het hier definitief voorbij is met de rust.
2 opmerkingen:
Hoi Lies! Is het thuiszitten nog steeds fijn, of mis je het actieve leven toch een beetje? 6 weken "wachten" op de baby kan je knap ongeduldig maken... Alleszins, rust maar goed, want binnenkort komt er actie genoeg :-)
Hallo Marian,
gelukkig heb ik nog meer dan genoeg te doen - het hele kinderkamerinrichten, opruimen, administratie, etc heb ik laten liggen tot mijn zwangerschapsverlof. Dus full-time wachten is het gelukkig niet. Ik heb me nog geen moment verveeld, maar het is wel even wennen om overdag de hele tijd alleen te zijn. Nou ja, dat duurt dus niet meer zo lang, dus ik probeer inderdaad ook van de rust te genieten en ook af en toe gewoon met een boekje in de zetel te hangen.
Een reactie posten