Onlein op de trein

Na het cliché van het vieze duitse brood, zullen we er vandaag nog eens eentje ontkrachten: de eeuwige duitse Pünktlichkeit. Tijdens mijn sollicitatietripjes nam ik tien keer een trein van de Deutsche Bahn, daarvan reden er exact 2 zonder vertraging. En ook vandaag, op weg naar Leuven, vertrok mijn eerste trein met vertraging en was ik dus maar nipt op tijd voor mijn aansluiting in Keulen. Helaas stond de ICE naar Brussel niet op het perron waar hij hoorde te zijn, het elektronisch ankondigingsbord op het perron kondigde in volkomen onschuld gewoon de volgende trein aan.

Fijn, want ga dan maar op zoek naar dat ene aankondigingsbord in het enorme station van Keulen dat wel vertelt dat je trein op een ander perron staat. Na een stevige sprint met al mijn bagage spring ik hijgend een minuutje voor het aangekondigd vertrekuur in de trein (reminder to myself: volgende keer minder hoge hakken). Die trein die dan dus doodleuk nog een kwartier blijft staan zonder een woord uitleg, en met op de schermpjes afwisselend de boodschap "Zug Richtung Brüssel" en "Zug endet hier". Bon, we zijn vertrokken intussen en ik ben eens benieuwd of ik mijn aansluiting in Brussel haal.

Maar ook een positieve noot: dankzij mijn geliefde UMTS-internetaansluiting ben ik wel lekker stoer online in de trein en kan ik u live berichten dat het momenteel donker is tussen Keulen en Aken. En dat ik hoop dat er thuis nog wat avondeten overgebleven is, want tijd om in Keulen wat te zoeken was er dus niet.

Wort des Tages: der Raster (ipv das Raster), der verunfallter Patient (maar niet: "Ich verunfalle" of "Mein Bruder ist gestern verunfallt").