Woningqueeste in Hamburg

Mijn collega's hadden me gewaarschuwd: een woning vinden in Hamburg is niet zo simpel... Afgelopen week ben ik er aan begonnen, wijken uitzoeken waar ik wonen wil, nadenken wat ik belangrijk vind (een echt bad en geen douche, voldoende grote keuken, fietsparkeerplaats) en wat niet (parkeerplaats, lift, metro onmiddellijk naast de deur).
Maar dan op basis van de korte tekstjes in het enorme aanbod op de immobiliensites beslissen wat de moeite waard is en wat niet... dat is een ander paar mouwen. Bij heel wat woningen is er een "kijkmoment" waar alle geinteresseerden kunnen komen rondlopen in het appartement. Ik heb er vandaag 4 gedaan, interessant...

Bij het binnenkomen krijg je een formulier wat je dan bij het buitengaan weer aan de verhuurder moet afgeven, daarop mag je behalve naam en contactgegevens ook het volgende invullen: studie, job, werkgever, sinds wanneer bij die werkgever, loon?, al ooit schulden gehad?, momenteel schulden, al ooit een woning gezet?, waarom verlaat je de huidige woning?, enz. Bij 2 van de 4 plekken hoorde er ook een klein kruisverhoor door de verhuurder bij (thema's als "hoe lang zoek je al? oh, zo lang, waarom faal je telkens?" , "oh, gescheiden, en schulden daaruit?", "hmm, bij Air France, en wat als je over een paar maand overgeplaatst wordt naar Frankrijk?", "En wat is dan exact je jobinhoud? ah, gewoon verkoopster dus, dan is je loon vast niet voldoende, u kan vertrekken", etc.) En bij mij dus achterdochtig "hmm, nog in de proeftijd...". Verder had ik het gevoel dat Doktor-Ingenieur gelukkig wel goed inschat werd. Ja, voor een keer ga ik mijn doctortitel volop proberen uit te spelen...

Met al die info moeten de verhuurders dan een selectie maken van wie ze in hun woning willen, en daarbij schijnen ze keus te over te hebben: in een van de appartementjes waren we met maar liefst 70 geinteresseerden (en dat allemaal op 36 vierkante meter - het was dus aanschuiven).

Geen van de 4 was mijn droomwoning, maar ik heb nog een ellenlange lijst mogelijke kandidaten. En na al dat rondgefiets en met een opkomende zware verkoudheid, had ik dan verder een rustige zondagnamiddag verdiend. De traditie van gebak op zondag heb ik vanuit Luik meegenomen, al is het nu zonder Sabrina en bartje, maar met een nieuwe theetermos.