Druk weekend

Dit weekend zat ik weer even in België, en tegen mijn geweten in ben ik deze keer met vliegtuig gegaan. Dat is wel luxe: op het werk om 16u50 vertrokken, aan de gate om 17u15. Toch leuk als je echt naast de luchthaven werkt. En om 20u30 zat ik dan in Leuven in een restaurant de verjaardag van mijn zus te vieren.

Zaterdagvoormiddag naar de bank om mijn kluis op te zeggen, maar helaas ben ik blijkbaar mijn code vergeten. Er was geen tijd meer om alle 999 combinaties uit te proberen, dus de kluis is nog steeds dicht en ik weet weer wat ik kan doen als ik me in Leuven een keer een halve dag verveel... Als er iemand speciale talenten in kluizen opbreken heeft, neem even contact op.

Na de bank ging het dan richting grootouders om van daar meteen door te treinen naar Brugge, voor het afscheidsfeestje van bartje. Een feestje met gemengde gevoelens voor mij: heel leuk was het om iedereen terug te zien, maar afscheid nemen van bartje is, eufemistisch uitgedrukt, minder leuk. En je kan niet eens zeggen "ach, hij gaat niet naar de andere kant van de wereld, he". Tegen dat het feestje gedaan was, was het eigenlijk al bijna tijd om weer op te staan, dus van zondag bleef er niet meer zoveel over. Weer naar Leuven, hektisch bagage inpakken, trein op, vliegtuig in, lang wachten op de bus, op Philips mijn fiets ophalen en over de beijzelde wegen weer naar huis. En dan in de zetel neerploffen en beseffen dat dit soort weekends echt wel vermoeiend is.

(Ik begin trouwens opmerkingen te krijgen dat ik wel erg vaak in België zit, maar beloofd, ik probeer nu een keer wat langer in Duitsland te blijven).

Wort des Tages: Niks deze keer, dit weekend was West-Vlaams de vreemde taal.