Mannen en vrouwen

Als enig vrouwelijk wezen tussen allemaal mannen rondlopen ben ik na 10 jaar ingenieurstudie natuurlijk wel gewend, maar het blijft een terugkerend piekerthema. Wil ik eigenlijk wel dat mijn collega's elke keer de deur voor me openhouden? (Doen ze echt, welopgevoede jongens, die Duitsers.) Wil ik wel dat als er een winnend lotje getrokken moet worden, ik vanzelfsprekend de meest onschuldige hand ben? En natuurlijk is het leuk dat ik met mijn "charmefactor" weleens wat extra gedaan krijg, maar waar stopt aardig en vriendelijk zijn tegen mijn medemens en vanaf waar word ik het arme zielige meisje dat als een kasplantje beschut moet worden?

En als mijn mannelijke vrienden dan gezamelijk gaan zeuren over het vrouwelijk gezeur en elke tegenkanting van mij afgedaan wordt met "kijk, ze begint al te zeuren", dan voel ik me wel eens lichtjes gefrustreerd. Ik ben het soms ook wel beu om het hele vrouwelijke deel van de schepping te moeten verdedigen, want tegelijkertijd wil ik ook me wel afzetten van zeurende, giechelende en roddelende geslachtsgenoten en het lijkt soms moeilijk om mijn mannelijke vriendenkring te overtuigen dat het hierbij maar om een kleine minderheid gaat. Ofwel weten ze dat best en zijn ze mij gewoon op mijn paard aan het jagen.

Bon, daarover heb ik dus zitten piekeren terwijl ik de remblokjes van mijn fiets aan het vervangen was, mijn nieuwe boormachine in gebruik nam en mijn rokje met bijpassend bloesje voor morgen uitzocht. Zo heb ik toch tenminste het gevoel dat ik niet in één clichéhokje pas.

Wort des Tages: verzocken (vergokken), sich verschreiben (een fout schrijven), sich verlesen (iets fout lezen), sich verflogen (verkeerde route vliegen, kan me niet indenken dat dat woord echt vaak gebruikt wordt), vermasseln (ergens niet in slagen), sich verkriechen (zich verstoppen), verfaulen (verrotten), verblühen (verwelken), verklingen (weerklinken)
Rara, wat was het thema van de Duitse les vandaag...?