Champagne bij de kapper en grillen in het park

Mijn goede voornemen voor het jaar 2009 was: vaker naar de kapper gaan. Dat leek me realistischer en vooral leuker dan 30 kilo afvallen of multimiljonair worden. Maar zoals dat gaat met goede voornemens, had ik er tot nu toe nog niet veel van terecht gebracht, met het excuus dat ik niet wist naar welke kapper ik hier moest gaan. Omdat ik zo langzaamaan echt grote gelijkenissen met de freggels begon te vertonen, ben ik zaterdag dan maar op goed geluk de dichtsbijzijnde kapper binnengestapt.
In tegenstelling tot de vrij anonieme keten waar ik in Leuven altijd heen ging (en heel erg tevreden was), bleek dit een kleurrijkere eenmanszaak met gigantische schilderijen en antieke pluchen sofa's in plaats van stoeltjes om te wachten. Zo gauw ik dan plaats mocht nemen in de kapperstoel, haalde Esther de kapster twee glazen en een fles champagne te voorschijn: "het klassieke ritueel bij een nieuwe klant".
Terwijl ze me helemaal uithoorde over Belgie, de taal belgisch, hoe je pralines maakt en terloops ook haar halve leven vertelde, vroeg ze uit beleefdheid wel even welk kapsel ik wilde. Om dan meteen haar eigen voorstel te doen en het zo te draaien dat ik een lafaard was als ik haar niet meteen stevig de schaar erin liet zetten. Mijn haar is dus een beetje korter dan gewoonlijk, een paar details hadden beter gekund, maar het is normaal dat ze ook nog een beetje moet wennen aan die gigantische hoop haar op mijn hoofd. Ik ben in elk geval blij dat ik weer een kapper heb en fris geknipt door het leven kan gaan :-) Zelfs al is die kapster een kettingrookster en heeft je haar achteraf een bloemenshampoogeur met nicotine-accentje...

En vandaag heb ik dan een ander Duits ritueel mogen meemaken: barbecuen in het park. Officieel verboden schijnt het, maar op mooie zomerdagen als vandaag zit half Hamburg met een barbecuetje in het stadspark en geurt het hele park naar gebraden vlees. Het grillen (zoals dat in het Duits heet) was een spontane aktie en supermarkten zijn zelfs hier op zondag niet open. In plaats van het klassieke gemarineerde vlees, werd het dus een bont palet van alles wat we nog in onze koelkasten konden vinden, maar dat was best lekker. Diepvriesbroodjes met tofubrochette en fetakaaspapillotte enzo. En dan lekker zonnen, frisbee en beachball (hoe heet dat in het nederlands?), maakte er dus weer een leuke zondagmiddag van.

En mijn gordijnen hangen nog steeds niet op, de stapel ongelezen kranten alleen gegroeid, mijn belastingen zijn niet ingediend en de linkerkant van mijn appartment is nog altijd niet gepoetst - waarom kost een huishouden zo veel tijd?

Wort des Tages: wie man etwas in den wald ruft, so kommt es zurück (als jij aardig bent tegen mensen, zijn zij dat ook tegen jou - en omgekeerd), Glück ist untrennbar (geluk is niet te scheiden - als je mensen gelukkig maakt, word je dat zelf ook), ausrichten (ten opzicht van elkaar positioneren, en ik moet eens ophouden de hele tijd het onbestaande woord alignieren te gebruiken), quadratieren (en niet kwadratieren), Streich (ondeugendheid)