In de nasleep van mijn doctoraat mocht ik donderdag nog een keertje naar een conferentie in Luik en kon ik nog even rondkuieren in mijn Heimat van vorig jaar. Onze oude straat die een heel jaar opgebroken lag, is nu eindelijk helemaal heraangelegd. Het megalomane station daarentegen is natuurlijk nog laaaaang niet af, maar de Maas glinstert nog altijd trots in het lentezonnetje.
Vrijdag was vriendjesdag met stoofvlees en chocomousse met Yves en Wim in de Alma, bijbabbelen met Markus in de kelder en Katrien op trappen van Esat, cocktails op het terras van de Krekels met Tinne en bijna-dr.-Stefan, iPhone-spelletjes spelen met Johan,spinnen jagen met Tom en Jan Frederik, en gewoon een beetje liggen luieren in de zetel en genieten van het gezelschap.Op het menu stonden Spätzle, Schnitzel met Jägersoße en Donauwellentaart. Tegen mijn Duitse collega's loop ik natuurlijk de hele tijd te stoefen over het Belgische eten, maar als ik dan zelf weer in Vlaanderen ben, wil ik daar ook graag tegendraads doen en Duits koken.
En met familiebezoekjes op zaterdag en het heel gezin zonnebaden op het terras op zondag, zat het weekend er al weer op. Nou ja, dankzij de trein duurde het toch nog wat langer. Dat ik geen Thalysticket had, was gelukkig geen al te groot probleem (de conducteur was het niet met me eens, maar kwam nooit meer terug nadat hij gezegd had zijn collega te gaan halen). Deutsche Bahn daarentegen was wel een probleem, er was een elektrische storing in de buurt van Frankfurt en daardoor lag het halve Duitse treinverkeer overhoop. Na twee uur wachten in het station van Keulen, kwam er goddank toch nog een trein naar Hamburg en om half drie 's nachts raakte ik thuis. Nu is het dus al ongeveer weer bedtijd voor mij.
Een update, eindelijk...
10 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten